Laserowe usuwanie przebarwień sPTF

USUWANIE PRZEBARWIEŃ

 

Przebarwienia skóry (hiperpigmentacje) to plamki lub plamy o intensywnym brązowym kolorze, które mogą być nabyte lub towarzyszyć człowiekowi od urodzenia. Czynnikiem, który decyduje o kolorze skóry, jest naturalny barwnik- melanina.  Melanocytów jest mniej więcej tyle samo u wszystkich ras ludzi, a różne kolory skóry to wynik aktywności tych komórek, nie ich ilości.

 

Tworzenie melaniny jest uzależnione od wielu różnych czynników. Należą do nich np.:

    promienie ultrafioletowe (jedna z głównych przyczyn powstawania przebarwień)
    hormony (estrogeny, hormony tarczycy)
    metale (miedź, żelazo, złoto, srebro)
    ciąża

Wystąpienie niejednorodnego zabarwienia skóry to wynik:

    nadmiernej liczby melanocytów w naskórku
    nadprodukcji melaniny przy prawidłowej liczbie komórek barwnikowych

Przebarwienia dzielimy na:

    naskórkowe (kumulacja melaniny w naskórku)
    skórne (kumulacja melaniny w skórze właściwej)
    mieszane (skórno-naskórkowe)

Przebarwienia możemy również podzielić na:

    nabyte (będące wynikiem oddziaływań czynników środowiskowych)
    wrodzone (uwarunkowane genetycznie, czyli związane z mutacjamiw genach kodujących białka, które biorą udział w procesie melanogenezy)

Najczęściej spotykane przebarwienia to:

 

Piegi (ephelides)- plamki o średnicy mniejszej niż 0,5 cm. Powstają w okolicach skóry najbardziej narażonej na działanie promieni UV. Często występują u rudowłosych osób z jasną karnacją skóry, co wskazuje na ich genetyczne podłoże. Część piegów jest widoczna nawet bez ekspozycji na promienie słoneczne, część ciemnieje pod wpływem promieni UV. W przypadku piegów melanocyty w warstwie podstawnej naskórka nadmiernie się rozrastają, ale ich liczba nie zmienia się.

 

Plamy soczewicowate (lentigines)- plamy o średnicy 0,5-1 cm. Są one wynikiem nie tylko zwiększania się liczby melanocytów w warstwie podstawnej naskórka, ale także występowania w skórze właściwej chromatoforów wypełnionych barwnikiem. Pojawiają się głównie na twarzy, szyi i przedramionach. Wyróżniamy dwa rodzaje plam soczewicowatych: posłoneczne (zwane również starczymi) i potrądzikowe.

 

Ostuda (chloasma, melasma)- to nabyte, przewlekłe przebarwienia na twarzy. Najczęściej występują u kobiet. Lokalizują się one w obrębie czoła, policzków, nosa, górnej wargi, niekiedy w okolicy żuchwy. Najprawdopodobniej główną przyczyną powstawania plam są żeńskie hormony, czasem leki antykoncepcyjne lub ciąża.

 

Melanoza Riehla (melanosis Riehli)- do jej objawów należą plamy barwnikowe

siateczkowe o kolorze jasnoczerwonym lub niebieskofioletowym. Występują one często u kobiet w średnim lub starszym wieku na czole, skroniach, policzkach, szyi. Najczęściej kolor plam zmienia się na ciemnoszary lub brunatny (najczęściej po kosmetykach światłouczulajacych).

 

Leczenie przebarwień jest bardzo trudne i długotrwałe. Istnieje wiele metod ich usuwania. Jedną z nich jest terapia laserowa PTF.

Światło PTF wybiórczo pochłaniane jest przez melaninę, podgrzewa komórki zawierające barwnik, powodując ich zniszczenie.

Bardzo dobre efekty przynosi łączenie zabiegu laserowego z mikrodermabrazją, kwasami i mezoterapią.

 

Najlepsze efekty uzyskuje się, stosując PTF w leczeniu płytkich przebarwień:

    piegów
    plam soczewicowatych
    przebarwionych brodawek łojotokowych
    przebarwień polekowych
    ostudy

Należy wiedzieć że …

    należy być przygotowanym, że przebarwienie nabierze przez kilka dni ciemnego koloru „gorzkiej czekolady”
    następnego dnia po zabiegu rozpocznie się proces łagodnego złuszczania i będzie on trwał około 2 tygodnie
    zalecana jest seria 3-5 zabiegów powtarzanych co około 2-4 tygodnie
    nie należy narażać skóry podczas trwania leczenia na promienie słoneczne/solarium
    należy również stosować kremy rozjaśniające i kremy z wysokim filtrem +50